21 marca to pierwszy dzień́ kalendarzowej wiosny. Po długiej zimie z tęsknotą̨ wyczekujemy tego dnia i jest to duży powód do radości dla wszystkich zmęczonych zimnem i wcześnie zapadającym mrokiem. Pierwszy dzień́ wiosny przypada na czas równonocy wiosennej, od tego dnia dzień́ będzie się̨ stopniowo wydłużał kosztem nocy. Wiosna to pora roku, która napawa wszystkich nadzieją i chęcią do życia. Pierwsze promienie słoneczne dodają nam radości i energii. Sprawdź, jakie tradycje wiążą się z rozpoczęciem wiosny.
TOPIENIE MARZANNY
Topienie marzanny to jeden z niewielu starosłowiańskich obrzędów, który do dziś jest kultywowany, choć w zależności od regionu – w różny sposób. Marzanna to według ludowych podań słowiańska bogini, która symbolizowała śmierć. Topienie Marzanny to dziś bardziej zabawa niż obrzęd. Jest jednym ze sposobów świętowania nadejścia wiosny. W większości miejsc w Polsce przygotowaną własnoręcznie kukłę Marzanny niesie się w grupie nad najbliższy zbiornik wody, tam ewentualnie podpala lub rozbiera z ubrań i przy tradycyjnych pieśniach wrzuca do wodnej toni. Ma to zapowiadać zwycięstwo witalnych sił słońca nad mrokiem zimy, dając tym samym początek wiośnie, momentowi, w którym przyroda budzi się do życia.
DZIEŃ WAGAROWICZA
Dzień Wagarowicza to nieformalne święto, niezapisane w żadnej polskiej ustawie. To całkowicie umowny dzień, a o jego istnieniu przypominają młodszym starsi uczniowie i w ten sposób tradycja jest przekazywana od lat z pokolenia na pokolenie. Trudno doszukiwać się początków świętowania Dnia Wagarowicza, ale można powiedzieć jedno – nie zapowiada się, by to nieformalne święto zostało szybko zapomniane. Dzień Wagarowicza każdego roku obchodzony jest w pierwszy dzień kalendarzowej wiosny, czyli 21 marca. Nie bez powodu te dwie daty się ze sobą pokrywają. Koniec zimy to prawdziwe święto, bo żegnamy się z nieprzyjemnymi warunkami atmosferycznymi i szaroburym otoczeniem. W zamian wchodzimy w etap zazieleniania się przyrody i poprawy pogody, co zachęca do spędzania czasu na łonie natury. Dla młodych ludzi to szczególny powód do radości
HANAMI
Hanami, w dosłownym tłumaczeniu „oglądanie kwiatów”, jest jednym z najważniejszych wydarzeń w japońskiej kulturze. To tradycja praktykowana od kilkuset lat polegająca na podziwianiu ozdobnych kwiatów wiśni. Jej początki datuje się na VII wiek n.e. Święto kwitnących wiśni to czas szczególnej atmosfery i piękna, kojarzone głównie z radością, jak i ulotnością chwili, przemijaniem jako częścią życia. Kwiaty są zapowiedzią wiosny i przypominają nam o ulotnej naturze życia. Gdy rozkwitają, Japończycy organizują pikniki i ucztują na świeżym powietrzu. Wiśnia stała się narodowym symbolem – motyw ten wszechobecny jest też w sztuce – m.in. poezji. Nie jest łatwo ocenić, kiedy wiśnie dokładnie zakwitną w różnych regionach Japonii. Japońskie Centrum Meteorologiczne prezentuje regularnie prognozy, jednakże wiemy ze właśnie w pierwszy dzień wiosny będziemy mogli oglądać kwitnienie Fukuoki, np. w Zamku Fukuoka, Parku Maizuru, Parku Uminonakamichi czy Atago.
