Click to listen highlighted text!

,,Wilk – święty czy grzesznik?” – wykład prof. dr. hab. Henryka Okarmy – 25 stycznia 2018 r.

W ramach Jubileuszu 200 – lecia I LO w Nowym Sączu zaplanowano cykl wykładów, które przeprowadzić mają wybitni absolwenci naszej szkoły, mogący pochwalić się znaczącymi osiągnięciami w różnych dziedzinach nauki, kultury, ekonomii i edukacji. Odbywać się one będą od stycznia do października 2018 r. (raz w miesiącu), z wyłączeniem, rzecz jasna, wakacji, w sali im. R. Sichrawy w MCK ,,Sokół”.
Wydarzenie to zainaugurował prof. dr hab. Henryk Okarma, absolwent Jedynki z 1979 r., profesor nauk biologicznych, zajmujący się badaniami nad drapieżnikami – głównie wilkiem, rysiem i żbikiem (specjalność: ekologia zwierząt), nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyrektor Instytutu Ochrony przyrody PAN, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk.
Profesor w bardzo ciekawy i barwny sposób opowiadał słuchaczom, tj. wydelegowanym klasom biologicznym, o głównym ,,bohaterze” swoich badań naukowych, tj. o wilku, liczebości populacji tego zwierzęcia w Polsce, obszarach jego występowania, zachowaniach, zwyczajach oraz, co szczególnie interesujące, mitach narosłych wokół wilków. Profesor obalił kilka z nich, np: 1.,,Wilki zabijają ile chcą i kiedy chcą”; 2. ,,Wilki ścigają swoją ofiarę, aż ta dostanie zapalenia płuc”; 3. ,,Wilki są żądne krwi i zabijają (np. zwierzęta w stadzie), dopóki nie ustaną ze zmęczenia”; 4. ,,Wilk tak samo nie znosi rysia, jak pies kota”.
Poza tym można było dowiedzieć się, że wilk to zwierzę prawnie chronione na terenie całego kraju, od 2001 r. – ściśle chronione, również w ramach programu Natura 2000.
Czy udało się rozstrzygnąć pytanie postawione w temacie wykładu? Okazało się, że wilk nie jest ani świętym, ani grzesznikiem, i choć odbiór społeczny tego drapieżnika nie jest najlepszy (zabijanie zwierząt gospodarskich, konflikty władz i ekologów z myśliwymi itp.), to nie należy go demonizować. Warto tutaj, jak we wszystkim, zachować zdrowy rozsądek i ani bezmyślnie nie zabijać wilków, ani nie dążyć do ich ekstremalnej ochrony za wszelką cenę – trzeba po prostu racjonalnie monitorować tę kwestię i sysytematycznie kontrolować wilczą populację, by zwierzę to nie stało się znowu, jak jeszcze całkiem niedawno, gatunkiem zagrożonym.
„Wilk nie jest zwierzęciem ziejącym nienawiścią, ani też nie jest maskotką do przytulania, nie jest ani niebezpieczny, ani sympatyczny. Jest po prostu jednym z wielu interesujących gatunków prześladowanych przez człowieka od stuleci, który potrzebuje miejsca do życia” – Dawid L. Mech. Słowa te, wypowiedziane przez wybitnego amerykańskiego eksperta w dziedzinie biologii wilka, można uznać za motto wykładu prof. H. Okarmy.
Podsumowując należy więc z całą mocą stwierdzić, iż nie taki wilk straszny, jak go malują…

red. bo
współpraca: Katarzyna Migacz – kl. 2d
autor zdjęć: Jakub Mrówka – kl. 2h

Skip to content Click to listen highlighted text!